Mijn ervaring met de bouw van een RV12 iS
door Peter Houpt
Twintig jaar geleden kocht ik een grote schuur om daarin een vliegtuig te gaan bouwen. Door omstandigheden was die schuur nooit gevuld geraakt. Na mijn pensioen in 2020 besloot ik dat dit mijn laatste kans was. Nu of nooit! Ondertussen had ik me al ingelezen en het internet af gestruind.
Met veel moeite verkreeg ik een “vergunning bijzondere bestemming” zodat ik geen invoerrechten hoefde te betalen, hoewel dat maar peanuts is t.o.v. het gehele bedrag.
Ik bestelde de empennage kit van de Van’s RV12iS. De keuze voor deze bouwkit was gebaseerd op bouwtijd, techniek en bewezen product. Maar ik heb ook serieus de Sling overwogen omdat die alleen maar popnagels gebruikt.
Het duurt weken en soms maanden voordat de krat wordt afgeleverd. Dus er was genoeg tijd om voorbereidingen te treffen. Deze gelegenheid werd gebruikt om mijn schuur op te ruimen (dat betekent veelal: spullen weggooien) en in te richten: ik heb een werktafel met wieltjes gemaakt en bekleed met tapijt en goede verlichting aangebracht. Het benodigde gereedschap is, als het gaat om inch-maten, ook deels te koop bij HBM (sleutels, perslucht boor e.d.), maar het meeste zou toch in het buitenland moeten worden besteld, uiteindelijk via Cleveland en via Aircraft Spruce. Die laatste heeft een vestiging in Duitsland (Spruce.eu). Dit scheelt vervoerskosten die vanuit de US vaak hoger zijn dan de prijs van het item dat je kocht. Welk gereedschap je nodig hebt kun je halen uit de adviezen van Van’s, op fora ( Van’s Airforce) en van YouTube. De bandzaag van Metabo met een zaagblad voor aluminium is een goede mix van kwaliteit en prijs. De Amerikaanse maatvoering is even wennen; het inch-systeem blijft onhandig voor ons. Op sites van producenten van boutjes, moeren en rivets zijn duidelijke tabellen te vinden.
De krat werd geleverd en de chauffeur verwachtte dat ik een vorkheftruck had. Uiteindelijk is de kit met hulp van de buren via het huis naar de tuinschuur gebracht.
Bij de tijdrovende inventarisatie bleek er hardware te zijn vergeten. Het werd goed opgelost, maar het kostte weer 6 weken levertijd. Ondertussen ben ik lid geworden van de NVAV en heb daar mijn project aangemeld. Na 2 weken zou er door een ervaren lid contact worden opgenomen.
Eerst begon ik in een partytent met het wash-primen van alle onderdelen. De door mij met viltstift aangebrachte nummers blijven zichtbaar doordat de inkt door de primer heen ‘’bloedt’’. Een goede spuit (CROP) en compressor (HBM silent, 2 cylinders) doen wonderen.
De bouwaanwijzing is zeer compleet. Tot mijn schade en schande heb ik geleerd dat éérst goed lezen en dan pas handelen het belangrijkste is! Het stomste was het vergeten van een onderdeel, dat alleen maar gemonteerd kon worden met Cherry Max rivets (met toestemming van de geweldige VAN support desk). Soms verpruts je iets (meestal met de solid rivets) en moet je opnieuw bestellen: wéér 6 weken levertijd en vervoerskosten die tien keer meer kosten dan het onderdeel.
Het staartdeel is klaar en hangt aan het plafond. Het blauwe vinyl heb ik alvast verwijderd omdat dit er na lange tijd nauwelijks meer af gaat. De levertijd van de wing kit bleek 6 maanden en die van het rompdeel 7 maanden. Ik heb beiden tegelijk besteld. Om de wachttijd op te vullen ben ik op vliegveld Hoogeveen gestart met het behalen van mijn PPL nadat ik me ook serieus had verdiept in de mogelijkheden om in Amerika mijn brevet te halen. Na 9/11 is het al lastiger om te kunnen starten en de kosten bleken net zo hoog als in Nederland. Ik denk dat ik deze optie bewaar om na mijn PPL-uren te gaan maken in de RV 12 voordat ik in mijn eigen kist wegvlieg. Dat zal ik toch zelf moeten doen, ik kan mij niet voorstellen dat iemand anders de test vlucht wil maken…(N.B. Binnen de NVAV zijn er ervaren vliegers die je bij het invliegen kunnen assisteren! – Red).
Tot nu toe erg leuk om te bouwen: ik heb geleerd eerst te lezen en dan te doen!
Voor vragen: Peter Houpt
